Dag 9: Zondag 26 september 2004


Reisroute: Cody – Chief Joseph highway – Beartooth Scenic highway – Yellowstone NP – Mammoth Hot Springs

We zijn vandaag vroeg wakker, we hebben goed geslapen. Allereerst krijgt Peter een heel dikke knuffel voor zijn verjaardag en een dikke proficiat natuurlijk! Als we daarna zijn gedoucht en aangekleed gaan we ontbijten in het restaurant van het naastgelegen Holiday Inn Hotel. Hier smullen we van een lekker uitgebreid Amerikaans ontbijt en natuurlijk wordt Peter niet vergeten. De staf van het restaurant zingt Happy Birthday voor hem, en hij wordt getrakteerd op een brownie met een kaarsje. Een verjaardag in Amerikaanse stijl, dus! Hij kleurt helemaal rood van alle aandacht, maar stiekum vindt hij het toch wel leuk. Iedereen in het restaurant feliciteert hem, zelfs de gasten, en dat is wel heel erg attent!

Na het ontbijt gebruiken we de telefoons in het hotel om even onze wederzijdse ouders te bellen en te laten horen dat alles goed is met ons. Daarna checken we uit en gaan we op weg naar Yellowstone. Ik ben vandaag de eerste chauffeur.

Omdat het inmiddels al half 10 is, moeten we wel de noordingang nemen naar het park, want de toegangsweg naar de oostingang is maar beperkt open en dat halen we niet meer. We volgen highway 120 en 296 naar het Noorden, de Chief Joseph Byway, maar we vinden het uizicht niet spectaculair. Na 1½ uur rijden komen we aan bij highway 212, de Beartooth Highway. Hier moeten we linksaf om naar Yellowstone te gaan, maar rechtsaf ligt de beroemde scenic route die zou zijn gesloten vanwege de sneeuwval. We zien echter geen sneeuw en de weg lijkt op het eerste gezicht gewoon open. We gokken het erop en we besluiten te gaan kijken hoever we kunnen komen.



De eerste stop langs de route is Bear Lake. Dit is een mooi bergmeer met groen-blauw water. De weg is erg smal, en ik krijg de zenuwen van de diepe afgronden waar ik langsaf moet rijden, dus Peter neemt vanaf hier het stuur van me over. Ik krijg nog steeds de rillingen af en toe, maar nu kan ik tenminste gewoon de ogen dicht doen als ik het te eng vind. Dat gaat natuurlijk moeilijk als je achter het stuur zit….



De route naar boven is werkelijk prachtig! Het landschap en het uizicht verandert continu. We stoppen onderweg nog een aantal keren om te genieten van het uitzicht. We passeren vele mooie bergmeertjes en overal om ons heen zien we besneeuwde bergtoppen. We passeren een motel en een campground “On top of the World” en die naam vinden we wel goed gekozen, want je waant je hier echt op de top van de wereld. We rijden nog verder naar boven en even later passeren we de boomgrens. Hier ligt nog veel sneeuw langs de weg, het uitzicht is fantastisch! Gek genoeg is het hier nog steeds 50°F, helemaal niet koud dus. Toch ligt de sneeuw op sommige plekken nog metershoog. Dit is genieten met de hoofdletter G. Als we op het hoogste punt zijn draaien we weer om en rijden terug naar het dal, waar we de weg vervolgen naar Yellowstone.



Om ongeveer half 2 ’s middags komen we aan in het park. Ook hier moeten we ons bij de ingang weer legitimeren, de controles zijn toch wel streng, zelfs in het naseizoen.Eenmaal in het park moeten we nog een behoorlijke afstand afleggen tot Tower Junction. Onderweg kunnen we genieten van mooie uitzichten over de uitgestrekte weides in prachtige herfstkleuren. In Tower Junction zijn alle faciliteiten gesloten en we rijden daarom verder tot Tower Fall, een mooie waterval. Na een korte wandeling hier draaien we weer om, omdat verderop naar het zuiden de weg is afgesloten wegens wegwerkzaamheden, we rijden naar Mammoth Hot Springs, de ingang in het noordwesten van het park.

Onderweg stoppen we natuurlijk een aantal keren om foto’s te maken en we maken ook een korte wandeling naar een kleine waterval die niet zo bijzonder is. Om half 5 ’s middags zijn we bij Mammoth en in het daargelegen hotel informeren we of er nog een kamer vrij is, en we hebben zowaar geluk! Het is wel een eenvoudige kamer zonder bad en wc, maar daarvoor is de prijs ook heel gunstig. We besluiten de kamer te nemen, want we zijn vanochtend toch fris gedoucht en we kunnen best 1 dagje zonder. De kamer is klein en heeft 2 double beds, maar voor 1 nachtje is dat voldoende, nu kunnen we tenminste in het park blijven.



Na het inchecken gaan we in het naastgelegen restaurant eten, want we barsten van de honger. Het restaurant is net geopend om 5 uur en we kunnen plaatsnemen aan een tafeltje aan het raam. We hebben nu gratis entertainment tijdens het diner, omdat we precies uitkijken op een kudde Moose die naast het hotel bivakkeert. De mannetjes zijn bronstig, en er zijn er 2 op oorlogspad, dus de kudde wordt begeleid door 2 park rangers. De geluiden die de bronstige dieren maken zijn erg bijzonder, het gaat door merg en been. Het eten is niet zo bijzonder en ook erg duur in vergelijking met de kwaliteit die we krijgen, maar je moet toch iets nietwaar. Gelukkig is de bediening wel heel goed.

Na het eten besluiten om nog een wandeling te maken langs de terrassen in Mammoth Hot Springs (Main Terace), want het is nog niet donker en het ligt vlakbij het hotel. Het is een mooie wandeling en lekker rustig, maar het is nog wel een behoorlijke klim. Het is erg de moeite waard, vooral zo tegen zonsondergang, we kunnen een aantal heel mooie foto’s maken. Als het bijna donker is zijn we weer terug bij het hotel, waar de kudde Moose de mensen nog steeds amuseert.




In de souvenirwinkel kopen we een aantal ansichtkaarten om te versturen naar Nederland, en ook een paar speelkaarten om de tijd vanavond te verdrijven. In het hotel zijn verder geen faciliteiten, en er is ook geen tv op de kamer. We vermaken ons de rest van de avond met het schrijven van de kaarten en we spelen een paar potjes jokeren en pesten. Omdat we toch wel moe zijn na deze enerverende dag, gaan de oogjes ook vandaag alweer vroeg toe!

1 opmerking:

Anoniem zei

Moose is toch een Eland en geen Edelhert