Dag 17: Maandag 4 oktober 2004

Reisroute: Grand Canyon – Lees Ferry – Navajo Bridge –
Horseshoe’s Bend – Page – Glen Canyon Dam – Big Water

Ook vandaag is uitslapen niet aan de orde, omdat ik heel graag de zonsopgang in de Grand Canyon op de gevoelige plaat wil vastleggen. Ik sta dan ook al vroeg op en waag me in de kou naar buiten. De Grand Canyon is een plaatje op dit vroege tijdstip. Er hang een dauw overheen en de zon komt er langzaam en voorzichtig doorheen. Het levert een zachtroze lucht op en de Grand Canyon lijkt een mystiek natuurwonder, en dat is het eigenlijk ook, nietwaar?

Als ik genoeg foto’s heb gemaakt kruip ik weer naast Peter in bed, helemaal verkleumd door de kou. Het vriest zo vroeg op de ochtend nog aardig, daar had ik niet helemaal op gerekend. Even opwarmen dus. Ik val zelfs nog even in slaap, en uitgeslapen word ik om half 8 weer wakker. Ik wil onder de douche, maar die levert alleen maar koud water. Wat is dat nu?

Een telefoontje naar de hoteldesk leert ons dat we de warmwatervoorziening moeten delen met onze buren, en die hebben al het warm water deze ochtend al verbruikt. Bedankt daarvoor! We balen wel, want ze hadden ons (en onze buren!) wel mogen vertellen dat we het water moesten delen. Dan hadden we wellicht onze planning daarop aangepast, en gisterenavond een douche genomen. Douchen in koud water is niet echt een optie, vooral niet nu het buiten zo koud is. We moeten dus geduldig wachten tot de boiler is opgewarmd en dat duurt wel even. Nog even verplicht relaxen, maar wel gezellig bij de open haard.

Om half 10 zitten we dan eindelijk aan het ontbijt in het restaurant van het hotel. Het is in buffetvorm, maar het aanbod is niet zo goed, en de prijs is wel erg hoog. Maar ja, een mens moet toch eten. Gelukkig maakt het mooie uitzicht veel goed! Na het eten checken we uit en we dienen gelijk een klacht in voor het warme water, ze hadden de informatie op zijn minst kunnen verstrekken. Daarna gaan we nog even de laatste souvenirs inkopen en dan gaan we weer op pad, Peter bijt het spits af.

In Jacob Lake gooien we de benzinetank weer vol en dan nemen we de US-89 Alt naar het oosten. We zijn dan al snel in Lees Ferry. Hier parkeren we de auto en we genieten van een leuke wandeling over het Paria Strand. Stroomopwaarts ligt er veel hout langs het water, achtergelaten in hoog-water tijden. Ook kun je hier goed een stroomversnelling zien in de Colorado River, erg indrukwekkend. Het zand langs de rivier is net drijfzand, je moet wel doorlopen want als je blijft staan zak je steeds verder weg. De voetstappen blijven lang zichtbaar, wel heel apart.





Bij de parkeerplaats waag ik me zelfs nog even in het water, maar dat is wel heel erg koud! Brrrrrr…… We lezen op het informatiebord dat het water hier het hele jaar door een zelfde temperatuur heeft van 12°C. Het water is wel erg helder en mooi van kleur, je kunt er dwars doorheen kijken tot op de bodem.



Daarna vervolgen we de route naar Page en gelijk als we op de grote weg zijn passeren we de Navajo Bridge(s). Mooi! We rijden de nieuwe brug over en parkeren de auto aan de andere kant. Daar wandelen we over de oude brug terug naar de overkant en nemen een kijkje bij de tentoonstelling over de historie van de brug. De twee bruggen zijn volkomen identiek aan elkaar, alleen de nieuwe brug is iets breder. Hij is gebouwd omdat de oude brug het hedendaagse verkeer niet meer kon verwerken, daarop was hij niet berekend. Het is wel heel apart op zo twee dezelfde bruggen naast elkaar te zien. Ook het uitzicht over de rivier vanaf de brug is de moeite waard. Weer terug bij de auto kijken we nog even bij de Indianen stalletjes die hier souvenirs aanbieden, maar we kopen er niets.



Daarna gaan we verder op weg naar Page, en onderweg zien het typische Navajo landschap verschijnen. Het rode zand, en de vele Indianenstalletjes langs de weg, de armoedige trailers en dorpjes. De Indianen zijn niet erg vriendelijk, hoewel ze leven van de opbrengsten van toeristen, zijn ze niet echt gastvrij.

Vlakbij Page stoppen we langs de US-89A voor een wandeling naar de Horseshoe Bend. Dit is een knik in de Colorado Rivier in de vorm van een hoefijzer, daar komt de naam dus vandaan. Je moet vanaf de parkeerplaats eerst een behoorlijke klim maken en daarna nog een pittige wandeling door het mulle zand, maar dat wordt beloond met een prachtig uitzicht. Het water in de Colorado River is hier smaragdgroen van kleur en dat tekent erg mooi af tegen de roodachtige rotsen. Schitterend, dat is echt genieten! Het water heeft hier deze kleur nog omdat het hier juist de Glen Canyon Dam is gepasseerd. Hier laat het water al zijn bagage in de vorm van zand en klei achter, waardoor het zijn eigenlijke kleur weer terugkrijgt. Maar dat duurt niet lang, want gaandeweg de route pikt het water weer veel zand op en in de Grand Canyon is het dan ook weer gewoon bruin.



Als we na de pittige wandeling weer terugzijn bij de auto is het nog maar een stukje rijden naar Page. Hier stoppen we even bij het toeristenbureau in het Powell Museum voor informatie over de regio en daarna rijden we verder naar de Glen Canyon Dam voor de laatste rondleiding van half 4 (Arizona tijd). We hebben wel pech, want we kunnen niet met de lift naar beneden in de schacht vanwege onderhoudswerkzaamheden. Jammer! We kunnen nu alleen een kijkje nemen boven op de dam, en we worden daarbij informatief onderhouden door een leuke gids. Hij vertelt het verhaal achter de dam heel boeiend en dat maakt het bezoek toch de moeite waard.



Vanuit de dam rijden we verder naar Big Water, waar we een kamer hebben gereserveerd in de Dreamkatcher’s Bed & Breakfast. Ik heb voor onze vakantie al heel wat heen en weer gemaild en gebeld met de eigenaar omdat onze plannen steeds veranderden, dus het is wel leuk om nu even persoonlijk kennis te maken. We worden heel leuk ontvangen door Jack en Eric, we zijn erg welkom! We krijgen een rondleiding door het huis, dat werkelijk prachtig is ingericht. Vanaf de sundeck bovenop de garage, naast de jacuzzi, krijgen we zelfs uitleg over het uitzicht dat ons omringt. We kunnen mijlenver kijken vanaf deze plek, geweldig! In de woonkamer worden we onthaald met een drankje en we kletsen even gezellig met de gastheren. Dit verblijf gaat ons zeker goed bevallen!

Als we zijn uitgekletst rijden we terug naar Page voor een etentje bij de plaatselijke Italiaan: Bella Napoli. Dat is een echte aanrader, hier eten we heel goed. Omdat het niet druk is staan we ook alweer snel buiten en we zijn alweer vroeg terug in Big Water. Het is al wel snel donker, zeker met de Arizona tijd. We besluiten om even te relaxen in de jacuzzi, heerlijk! In de verte zien we een groot onweer, en daarvan kunnen we een aantal mooie foto’s maken vanaf het sundeck. Maar als het onweer snel dichterbij komt moeten we de jacuzzi verlaten en gaan we naar binnen, waar we even gezellig kletsen met de andere gasten. Om 10 uur worden we getrakteerd op een lekker slaapmutsje en daarna ga ik lekker slapen. Peter blijft nog even voor de enorme tv zitten waar hij een Star Trek film kijkt. Ik voel hem pas het bed instappen om half 12. Goede nacht!