Dag 13: Donderdag 30 september 2004

Reisroute: Salt Lake City

Zo, dat was lekker! We hebben heerlijk geslapen en zijn weer helemaal fit. De kamer bevalt zo goed, dat we besluiten om een nachtje extra te blijven. We hebben vandaag zin om even te tutten en doen lekker rustig aan. We draaien 2 wasmachines en ondertussen maken we ons klaar voor de dag. De wasmachines zijn in Amerika altijd lekker snel klaar (een half uurtje per machine), dus de was gaat er rap doorheen. Ook de droger schiet lekker op, maar we haasten ons niet, tijd genoeg.

Peter amuseert zich met de film X-Men die toevallig op tv is en hij geniet van de special effects. Ik houd me bezig met mijn foto’s en het reisverslag en geniet van de rust. We bellen om 11 uur nog even met het thuisfront en zijn er dan toch helemaal klaar voor. We gaan de stad bekijken, gewapend met plattegrond, folders en Yellow Pages (voor de hearing aid services).

Als eerste rijden we naar de Hearing Aid Service met de grootste advertentie op de pagina, en we hebben hier inderdaad geluk. Ze kunnen het probleem verhelpen en we kunnen erop wachten. Behalve de controle van de toonbochten en de vervanging van de slangetjes worden de apparaatjes gelijk helemaal nagekeken en we hoeven er niets voor te betalen, gratis service! Geweldig, dan merk je pas dat je in Amerika bent! Om 12 uur zijn we hier klaar en kunnen we onze route vervolgen.

We zoeken eerst de Treasure Crafts mall op, een winkel met allerlei handgemaakte spullen. Ze hebben er werkelijk van alles! We kopen een leuke olifantenkaars voor mijn moeder en een prachtige klok voor mijn vader. Ook nemen we een kijkje in de Dollar store ernaast en in de immens grote computerwinkel aan de andere kant. Peter kijkt hier zijn ogen uit. Als we zijn uitgekeken rijden we terug naar het hotel om de auto te parkeren in de garage en we vervolgen onze route te voet.



We lopen een blok verder en dan zijn we al bij Temple Square. Ertegenover ligt een klein winkelcentrum en daar gaan we eerst even iets eten, want dat hebben we vandaag nog niet gedaan. Daarna nemen we een kijkje in de winkels voordat we weer naar buiten komen, maar het aanbod is niet bijster interessant. Aan de overkant van deze ZCMI Mall ligt nog een klein winkelcentrum waar we even binnenlopen, maar ook daar hebben we het vlot gezien.

We steken de weg over naar Temple Square en wandelen over het plein. De gebouwen van de Mormonen zijn erg mooi. Je ziet trouwens door de hele stad een heleboel prachtige gebouwen en het valt ook op dat je hier in SLC veel meer stenen woonhuizen ziet dan elders. Op Temple Square bezoeken we natuurlijk ook het Tabernacle, met het prachtige kerkorgel. Toevallig is er net een groepje Belgen dat wordt toegesproken in hun eigen taal en daar sluiten we ons bij aan. Tijdens de rondleiding wordt er ook een demonstratie gegeven van de akoestiek van het gebouw en die is inderdaad heel bijzonder!

Na de bezichtiging van Temple Square lopen we naar The Gateway. Dit is een nieuwerwetse shopping mall in de openlucht, aangelegd in 2002, het jaar van de Olympische Winterspelen. We komen net op tijd voor een leuke show van de grote fontein op muziek, waarin veel spelende kinderen zich vermaken. Leuk om te zien! Daarna wandelen we door het winkelcentrum. Het is niet zo groot, maar wel een van de mooiere winkelgebieden die we hebben gezien. Een winkel waar we veel tijd doorbrengen is Galgans, een enorme sportwinkel met een geweldig aanbod, en Peter koopt hier een paar nieuwe lage wandelschoenen voor een heel schappelijke prijs.



Het is inmiddels alweer 5 uur ’s middags, de dag vliegt voorbij. We lopen terug naar het hotel om even te pauzeren, maar niet voor lang. We zijn duidelijk in de shopping-mood vandaag, en we zoeken dan ook nog 2 andere shopping malls op: Fashion Plaza en Cottonwood Mall. In deze laatste vinden we een heel grote scrapbookwinkel met een enorm aanbod. Fantastisch, ik kan hier wel uuuuuuren doorbrengen, maar dat is niet leuk voor Peter.

Als we dan eindelijk zijn uitgewinkeld hebben we honger. We besluiten te gaan eten bij Hardrock Café, het is de laatste die we tijdens onze vakantie kunnen opzoeken. Onderweg doen we nog even wat boodschappen bij Albertsons en om 9 uur kunnen we dan eindelijk aan tafel schuiven. Hoewel Peter smakelijk eet van zijn spare ribs, is zijn conclusie dat de ribs bij Tony Roma’s toch veel lekkerder zijn. Een nieuwe favoriet dus! Hoewel, Applebee’s staat ook nog heel hoog op het lijstje van de favoriete spare ribs.

Na het eten gaan we terug naar het hotel om ons op te maken voor de nacht, we duiken er weer vroeg in.