Dag 25: Dinsdag 12 oktober 2004

Reisroute: La Sal Mountain Loop Rd – Colorado River Scenic Byway – Canyonlands NP – Moab – Red Cliffs Lodge

Heerlijk, wat een genot, vandaag kunnen we lekker uitslapen! Omdat we hebben besloten om 2 nachten langer te blijven, hoeven we vandaag dus niet in te pakken en te verkassen. Lekker relaxen, daar hebben we echt zin in. We nemen lekker de tijd, rommelen wat op onze kamer, sorteren de souvenirs bij elkaar, nog even bijkomen in de ligstoel op het terras met een boekje erbij. Kortom, vakantie!

Omdat we zo rustig aan doen komt de middag ook met rasse schreden dichterbij en nadat we een kopje soep hebben gegeten uit de magnetron, die overigens heerlijk smaakt, besluiten we een stukje te gaan rijden: de scenic route door de La Sal Mountains. Voor een picknick onderweg nemen we salades mee.

Omdat we eerst nog moeten tanken, rijden we eerst richting Moab. In Moab maken we een kleine afbuiging naar Arches om informatie te vragen over de Fiery Furnace Tour, maar Peter ziet dat helaas niet zitten en we schrijven ons niet in voor morgen. We gooien de benzinetank vol en rijden we zuidwaarts over de US-191. Ongeveer 7 mijl ten zuiden van Moab slaan we linksaf naar de La Sal Mountains. De route voert ons (uiteraard) door de bergen, waar de bomen allemaal prachtig gekleurd zijn in herfsttinten. Mooi! We genieten van de mooie uitzichten. Boven op de berg met uitzicht op de vallei langs de Colorado River staan een aantal picknicktafels waar we onze meegebrachte lunch opeten. Als we net klaar zijn met eten stoppen er een paar fietsers om te vragen of we nog water hebben, maar helaas, onze voorraad ligt in de ijskast in het hotel.



Via de bergen komen we weer uit op de Colorado River Scenic Highway, UT-128. Hier gaan we niet linksaf naar het hotel, maar we slaan rechtsaf. We rijden tot aan de brug die volgens vele reisgidsen bijzonder is, maar wij zien dat er niet echt aan af. Bij de brug draaien we weer om en rijden terug richting het hotel. De beroemde Fisher Tower langs de route is prachtig, de dieprode kleur steekt enorm af bij de omgeving. De hele omgeving is erg mooi, betoverend door de rode kleuren en het snel stromende water van de Colorado Rivier op de voorgrond.



Om 3 uur ’s middags zijn we weer terug om even te pauzeren. We hijsen ons in zwemkleding en begeven ons naar het grote zwembad van het hotel. Hoewel het lekker warm is vandaag, is het water toch behoorlijk koud. We laten ons er niet door weerhouden en trekken een paar sportieve baantjes. Om weer op te warmen duiken we daarna met z’n tweetjes in de hot tub die we lekker laten borrelen. We hebben het hele zwembad voor onszelf, dat is wel lekker romantisch.

Om half 5 houden we het voor gezien en we tuigen ons op voor het avondprogramma. We gaan naar Canyonlands voor de zonsondergang, Jacqueline is de chauffeur. We verkijken ons op de afstand naar het park, en de route vordert extra traag door de wegwerkzaamheden op de US-191 even ten noorden van Moab. De auto voor ons rijdt extreem langzaam, veel langzamer dan de maximum snelheid, terwijl de enorme vrachtwagen achter ons op de achterbank lijkt te willen kruipen. We kunnen helaas niet inhalen, zelfs de aggressieve lichtsignalen van de vrachtwagenchauffeur kunnen daar niets aan veranderen. We kunnen moeilijk over onze voorganger heen!

We doen er een uur over voordat we bij het visitor center zijn. Van daar is het nog een klein half uurtje tot aan het Grand Viewpoint waar de mooieste zonsondergangen te zien zijn. In mij ontwaakt een autocoureur en na 15 minuten zijn we er al. Vrrrrroemmmmmm…… Er is geen verkeer, we hebben geen tegenliggers, dus het is ons vast vergeven! We zijn nu in elk geval nog op tijd om de lucht roze te zien kleuren. Prachtig! Maar hier laten we het niet bij, we rijden ook nog naar de andere viewpoints van het park, die allemaal veel indruk maken. Bij Green River Overlook zien we de zon daadwerkelijk wegzakken achter de horizon en dan is het al snel donker, vooral hier in het Wilde Westen, waar geen verlichting is. Wel een heel mooie sterrenhemel zo!




Peter rijdt ons terug naar het hotel, althans dat is de bedoeling. We missen blijkbaar een afslag en rijden daardoor steeds dieper het park in, in plaats van het park uit. Niet zo handig in het donker, want we zien geen hand voor ogen. Nu moeten we ook weer het hele stuk terug, en dat is niet zo gemakkelijk in deze condities. Gelukkig komt aan alles een einde, al lijken dingen in de verbeelding soms langer te duren dan in werkelijkheid. Als we de balans opmaken bij de uitgang, is de conclusie dat we dit beslist niet hadden willen missen!

Terug in de bewoonde wereld rijden we naar Moab Brewery voor het diner. Een echte aanrader! We eten erg lekker, volgens Peter zijn de ribs super. De sfeer is ook erg gezellig hier. Als we zijn uitgegeten is het alweer 9 uur ’s avonds, en dan rijden we terug naar het hotel. Hier nemen we nog even een kijkje in het filmmuseum, waar we verrassende foto’s vinden van John Wayne. De Red Cliffs Lodge was vroeger een trekpleister voor Wild West acteurs en John Wayne was hier een vaste gast! We maken nog een reservering voor het afscheidsdiner van morgen en dan gaan we lekker onder zeil! Welterusten!